Das sind ein paar kurdische sprichwörter ^^1

Agir berda kayê xwe da ber bayê.

Agir xwese lêari jê çêdibe.

Aqlê sivik barê girane.

Asê dêhna bi xwe digere.

Av bi bêjingê nayê civandin.

Ava de seri; çi buhustek çi çar tili.

Ba ji tehtê çi dibe?

Ban qul be binban sile.

Baran disekine ga bi cil dike.

Bela tên serê mêra.

Bext nadim bi text.

Bi desta berda bi linga bidû gerya.

Bi dinyê bisêwir bi aqlê xwe bik.

Bila avis be kengi dizê bila bizê.

Bila cwangê rokê bim, ne çêleka sed roji bim.

Bila rû bêse zik ne êse.

Behr bi devê kûçka heram nabe

Bila dilê mi bi dil be bila tûrê kirasê mû li mi be.

Bila hespê çê be bila bê nal be.

Birindar bi birina xwe zane

Bi xweziya dest nagihê baqê keziya.

Carna mirov ji yarê diya xwere dibê yabo.

Çavê derigirtiya li ê derivekiryaye.

Çêlikê mara bê jahr nabin.

Çira ji korare def ji kerare bêfêdeye.

Çû dermanê mizê gû lê esiri.

Dara xweziya sin nabe.

Darê ji bini nebir.

Deryê xerata bi bena girêdayiye.

Deryê xwe bigir ciranê xwe siz dernex.

Destê xebiti li ser zikê têre.

Destkê bivir ne ji darê be dar nakeve.

Dev dixwe rû fedi dike.

Dêhn ne dêhnin; ê ji wan bawer dikin dêhnin.

Dê û dotê serkirin, bêaqila bawer kirin.

Dibêjin tu li rê qede û bele li rê.

Dikana Bekiro; du qalib sabûn û çar torbe xwê.

Dilê sivên bixwaze kare ji nêri sir derxe.

Dilê tirsonek sênga gewr nabine.

Dinya guleke, bêhn bike û bide hevalê xwe.

Dinya li dinyê; çavê gur li mihê.

Dit ezim nedit dizim.

Dûjminê te gêrikek be ji disa hesabê xwe bike.

Dûr bi nure.

Eger xêr bê welatekiwê bigihije hemi cihê welât.

Erd birinc be, av rûn be, ku xwedi tunebe zû xelas dibe.

Eyarê bênamûsa firehe.

Ez çi dibêjim bilûra mi çi dibêje.

Ez hêdi dimesim bela dighê mi, ez zû dimesimez dighêm bela.

Ez ezim tu tuye.

Ê dizya hingiv bike wê mês pêvedin.

Ê jinê berde li paniyê nanêre.

Ê ne di serde be sêre.

Ê rabe cihê wi, ê bimre jina wi dimine.

Ês hat Sam'ê, ecelhati mirin.

Fala qereçiya lihev derdikeve.

Feqir çûn xwe daliqinin ditin ku dewlemend li ba dibin.

Galgala ket nav dev û dirana, wê bigere li bajar û saristana.

Giha dibin kevirde namine.

Gotna rast bi mirov ne xwes tê.

Gul ew gul bû baran ji lê hat sil bû.

Gur dikujin qijak dixun.

Ha kevir li cer ket ha cer li kevir ket.

Hechecikê silava li hecêk.

Hemi çêlek tên dotin, hemi gotin nayên gotin.

Hem ji dêrê bû hem ji ji mizgeftê.

Hem serê xwe diskine hem ji xercê xwe dide.

Here miletan, bigre adetan.

Her giha li ser koka xwe sin tê.

Her kezizerek simbêlsorek li himbere.

Her tist ji ziravi mirov ji stûri diqete.

Heta mi xwe naskir mal li xwe xelas kir.

Heyfa ciwaniyê piri li pêye.

Hin dikin hin dixwun.

Hingivê debeye di eyarê kâçikdaye.

Hûrik hûrik dagir tûrik.

Ji hirçkê du eyar dernayê.

Jin kelehe mêr girtiye.

Ji pira pir diçe ji hindika hindik.

Ji rovi fenektir tune ji eyarê wi pirtir tune.

Kanya ku tu avê jê vexwi kevra navêjyê.

Karê ne ji mire bayê wê di ser mire.

Keçkê bêbav çiyayê bêav.

Keda helal dibe mû naqete, keda haram bibe weris ji diqete.

Kerê miri ji gur natirse.

Kes nakeve gora kesi.

Ku kela sorbê çû buhayê heskê pere nake.

Kumê rasta tim qetyayiye.

Kurmê siri heta piri.

Ku te girt bermede ku te berda bi dû nekeve.

Kûçik ji kê bitirse bi wi ali direye.

Lê kaliyê lê koriyê; mirin çêtireji feqiriyê.

Li bejnê neri bi zêra kirî, laçek rakir kertkê guri.

Li kerê mirî digere ku nala jêke.

Mala me li çoyê meye; çoyê me li ser milê meye.

Malê axê diçe canê xulêm dêse.

Malê çamêrki û xesiski wek hev dire.

Mal li ser malê nabe.

Mal mala teye lê bi alyê firaxa nere.

Meger li newala nebin xeyala.

Mêja Kurmanca ne ibadete, adete.

Mêrê qels du cara ser dixwaze.

Mirin mirine xirexir çiye?

Miriska bigere wê lingê wê bi zelq be.

Mirov bi carkê qûnek nabe.

Mirov xwe bi destê xwe ne xurine xura mirov naskê.

Nabêjin kê kir; dibêjin kê got.

Nan û pivaz hebe nexwesi çavresiye.

Navê gur derketiye; rovi dinya xera kir.

Ne dujminê xeraba bin; dujminê xerabiyê bin.

Ne fene, ev çi dar û bene?

Ne xwar ne da hevala, geni kir avêt newala.

Nivista bê tist, xwedyê xwe kust.

Pisik ne li male misk Evdirrehman'e.

Pivaz, çi sor çi sipi.

Qantir nazê xwê sin nayê.

Qedrê gulê çi zane; kelbes divê kerê res.

Qûna wê qûna miriskêye hêkê qaza dike.

Reng rengin, sor bi dengin.

Rûyê res ne hewci teniyêye.

Serê du berana di beroskêde nakela.

Sê wêne dost hene: Nano, gano, cano.

Simbêl bi pisika ji heye.

Sahdê rovi terya wiye.

Seb û sekir çûn Diyarbekir, sekir rûnist deng nekir, seb rabû pesnê xwe kir.

Serê sibehê ji xêra êvarê çêtire.

Seva res keleha mêraye.

Sêr sêre; çi jine çi mêre.

Sikefta sed pez heryê wê sed û yek pez ji heryê.

Sûr kalanê xwe nabire.

Ta bi ta dibe rih.

Taji bi zorê nare nêçirê.

Teyrê ku gost dixwun nikilxwarin.

Timayi birakuje.

Tirsa gur ji baranê heba wê ji xwere kulavek çêkra.

Tu bi hiriba tê li nav keri ba.

Tu cehnemê nebini buhust bi te xwes nabe.

Tu çi têxi kewarê wê ew bê xwarê.

War ew ware lê bihar ne ew bihare.

Wê ev hevira hin gelek avê hiline.

Xeber çekê jinêye.

Xeta xwar ji gayê pire.

Xwedê ji yekire xera bike diranê wi di pelûlê de diskê.

Xwedyê xêra dibe evdalê ber dêra.

Xwestek û kodik bi sûnde?

Xilt çiqas axê bikole bi serê xwe dadike.

Ya nare as ya ji dire asvan dikuje.

Yarê diya mi yek ba minê bi dendikê bihiva bi xwedi bikra.

Yek ta nabe du ta tê ranabe.

Zikê zaroka tijeye lê zimanê wan nagere.

Zimanê dirêj darkukê serê xwedyê xwe ye.

Zor gêzerê radike.